مـعلم عـبدالـرسـول
۲۳ اپریل ۲۰۱۷

فقدان فرزانۀ مبارز "امین سیماب" مشهود است

"امین سیماب" فرزانه ئی مبارز ملی و انقلابی یک سال قبل در اثر یک حملۀ قلبی فامیل، دوستان، و رفقای همرزم و ادامه دهندگان  ملی و انقلابی را ترک کرد. "امین سیماب" انسان با استعداد، نویسندۀ توانا، سیاستمدار آگاه و دور اندیش بود. او با باورمندی به اندیشه های پیشرو و انقلابی؛ موضعگیری قاطع و تسلیم ناپذیر علیه امپریالیسم و ارتجاع رنگارنگ داشت و تبانی و همکاری را با متجاوزان و اشغالگران کشور به هر دلیل و ضعف و بهانه ئی، خیانت ملی  نابخشودنی می شمرد.

"امین سیماب" اخلاق سیاسی و اجتماعی فوق العاده داشت، جرئت اخلاقی انقلابی داشت، از انتقاد و انتقاد ازخود نمی هراسید و هیچگاهی در تقبل امر مبارزاتی توجیه و بهانه تراشی نمی کرد. او به همه رفقا و همکاران سیاسی، نشراتی و تشکیلاتی خود برخورد صمیمانه و متقابل داشت. او با آگاهی های لازم ایدیولوژیک، سیاسی و اجتماعی اش، لحظه ئی از مطالعۀ مسائل روز غافل نبود.

"امین سیماب" رهائی واقعی مردم افغانستان را در رهائی مردم سرتاسر جهان و توده های زحمت کش و زیر ستم می دید. او  از سطحی نگری سیاسی، تاریخ سازی کاذب، فرد گرائی و جعل حقائق معمول برخی سیاسیون امروزین، تنفر داشت .

امین سیماب در مباحثات و یا گفتگو ها هیچگاهی از مرز ادب و تهذیب خارج نمی شد . تا ختم سخن مقابل یا مخالف سراپا گوش می بود و بعداً ابراز نظر می کرد. او کسی را برای نفهمی و عدم آگاهی کامل توهین و سرزنش نمی کرد، بلکه تشویق به مطالعه و ادامۀ کار می کرد. به حق که جای مبارزی با این اوصاف عالی در صف روشنگران و مبارزان مردمی و مترقی خالی است که باید بنا بر ضرورت پر شود.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد!